Özet

AMAÇ

Bu çalışmamızın amacı yenidoğan döneminde konvülziyon geçiren olguların etiyolojik profilini ve nörogelişimsel prognozlarını belirlemektir

YÖNTEMLER

Çalışmamızda, Haziran 2008-Haziran 2011 tarihleri arasında, Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesinde yenidoğan konvülziyonu geçiren olgulara prospektif olarak Bayley-2 gelişim testi uygulandı.

BULGULAR

Yenidoğan döneminde konvülziyon geçiren 12-36 aylar arasındaki çocuklar çalışmaya dahil edildi. Olguların 22 (%43,1) tanesi kız ve 29 (%56,9) tanesi erkekti. Cinsiyet ile prognoz arasında anlamlı ilşki saptanmadı. %58,8 olgu term ve %41,2’si pretermdi. Olguların %52,9’unun doğum ağırlığı 2500 gr’ın altındadır. Çalışmamızda düşük doğum ağırlığı ile sekel gelişimi ve kognitif fonksiyonların kaybı arasında anlamlı bir ilişki saptanmıştır (p=0,01). Konvülziyon etiyolojisinde en sık HIE 22 (%43.1) olmak üzere, 7 (%13.7)’sinde hipoglisemi, 6 (%11.8)’sında intrakranial kanama, 2 (%3.9)’sinde merkezi sinir sistemi enfeksiyonu, 1 (%1.9)’unda serebral anomali, 1 (%1.9)’unda serebral infarkt saptanmıştır. 12 (%23.5) hasta idiopatik olarak kabul edilmiştir. En sık görülen nöbet türü %45,1 ile subtle nöbetlerdir. Olguların %29,4’ü tonik, %19,6’sı klonik, %5,9’u myoklonik vasıfta nöbet geçirmiştir. İntrakranial kanaması olan 13 hastanın 11’inin (%84) prematüre olduğu görüldü. Olguların çocuk nörolojisi poliklinik takibinde 29 (%56,9) hastada sekel gelişmediği görüldü. En sık görülen sekelin %43,1 ile spastisite olduğu, bunu %27,5 ile epilepsinin izlediği görüldü. Klonik ve myoklonik tip nöbetlerle sekel gelişimi arasında anlamlı ilişki saptandı. Sekeli olan hastaların %63’ünde EEG patolojisi saptandı. Bayley gelişim testinde olguların %54.9unda mental ve motor performans düşük olarak saptandı.

SONUÇ

Yenidoğan döneminde konvülziyon geçirmiş olan olguların prognozunu belirleyen en önemli risk faktörleri; etiyolojik tanı, nöbet tipi, doğum ağırlığı, anormal EEG aktivitesi, status epileptikus varlığıdır.