Özet

AMAÇ

Çocukluk döneminde kritik öneme sahip olan ağız ve diş sağlığı ihmal edilen başlıklardan birisidir. Ağız diş sağlığı sorunları toplumun sosyoekonomik olarak dezavantajlı kesimlerinde daha fazladır. Bu araştırmanın amacı; İzmir İli Kemalpaşa İlçesi ilköğretim okulu 6. ve 7. sınıf öğrencilerinde ağız ve diş sağlığı durumunu, çürük sıklığı ve DMF-T değerleri üzerinden değerlendirmek ve ilişkili sosyoekonomik etmenleri belirlemektir.

YÖNTEMLER

Kesitsel olan çalışma, ilköğretim 6. ve 7. sınıf öğrencilerinde yürütülmüştür. Araştırmada toplam 832 öğrenciye ulaşılmıştır. (merkez ilköğretim okullarından 624, köy ilköğretim okullarından 208). Diş çürüğü varlığı ve DMF-T değeri bağımlı değişkenlerdir. Yaş, cinsiyet, okul tipi, refah düzeyi, anne eğitimi, baba eğitimi, sağlık güvencesi varlığı ve babanın işi bağımsız değişkenlerdir. Verilerin analizinde ki-kare testi ve lojistik regresyon analizi kullanılmıştır.

BULGULAR

Öğrencilerin %60.3’ünün kalıcı dişlerinde en az bir çürük saptanmıştır. Araştırma grubunun DMF-T değeri ortalaması 1.55’dir. Kalıcı dişlerde diş çürüğü riski; kırsal özellikteki okul öğrencilerinde 2.00 kat (1.10-3.66), düşük refah grubunda 1.64 kat (1.06-2.54), düşük eğitimli annelerin çocuklarında 1.95 kat (1.10-3.48) daha fazladır. Sıfırdan büyük DMF- değeri olma, düşük eğitimli annelerin çocuklarında 2.06 kat (1.12-3.81) daha fazladır.

SONUÇ

Öğrencilerin ağız diş sağlığı durumu tedavi ve önlem alma ihtiyacının önemli düzeyde olduğunu göstermektedir. Düşük anne eğitimi, düşük refah düzeyi, babanın işsiz olması ve kırsal bölge ilköğretim okulunda okumak, ağız diş sağlığı sorunlarıyla ilişkili sosyoekonomik etmenlerdir. Ağız diş sağlığı hizmetlerinin koruyucu ve tedavi edici unsurları içererek, tüm çocukları hedeflemesinin yanı sıra saptanan risk grupları için ağırlıklandırılan bir hizmet yaklaşımı içerisinde, okullarda ve birinci basamak kurumlarında verilmelidir.