Özet

AMAÇ

İnsüline bağımlı diabetes mellitus’lu(IBDM) hastalarda renal tutulumun erken belirlenmesinde önemi olan mikroalbüminüri ve β2-MG’ nin üriner atılımını ve renal fonksiyonel rezerv(RFR) kapasitesini değerlendirmek; ayrıca mikroalbüminüri, tubuler proteinüri ve RFR’ in metabolik kontrol ve hastalık süresi ile ilişkilerini araştırmak amacı ile IBDM tanısı ile takip edilen 22 hasta ve kontrol grubu olarak, yaş uymlu 10 sağlıklı olgu çalışmaya alındı.

YÖNTEMLER

Tüm olgulara RFR testi uygulandı. Test başlangıcında ve protein yükleme sonrası pik üriner albümin ve β2-MG düzeyleri belirlendi.

BULGULAR

Hasta grubunun test sırasındaki ortalama HbA1C düzeyi %11.08±2.47, açlık kan şekeri ortalaması 249.90±52.6 idi. Maksimum %GFR artışı ortalaması hastalarda 31.95±27.31, kontrollerde 49.09±18.99 olarak bulundu. Hasta grubunda pik GFR ve maksimum %GFR artışı istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşüktü(p<0.05). Hasta grubunda, bazal ve pik üriner albümin düzeyi ortalaması( sırası ile; 31.71±32.96, 34.14±33.14) arasında, bazal ve pik β2-MG düzeyleri ortalaması( sırası ile; 5.34±8.64, 2.15±3.02) arasında istatistiksel olarak farklılık gözlenmedi(p>0.05). Kontrol grubunda bazal ve pik üriner albümin düzeyi ortalaması( sırası ile; 17.84±9.98, 18.04±7.54) arasında, bazal ve pik β2-MG düzeyleri ortalaması(sırası ile; 1.43±0.6, 1.43±1.09) arasında istatistiksel farklılık yoktu(p>0.05). Her iki grubun üriner albümin ve β2-MG bazal ve pik değerleri arasında fark yoktu(p>0.05). Hastalık süresi, HbA1C ile pik GFR ve maksimum %GFR artışı arasında anlamlı neğatif korelasyon saptandı(p<0.05). Ancak hastalık süresi, HbA1C ile üriner albümin ve β2-MG arasında istatistiksel ilişki gözlenmedi(p>0.05).

SONUÇ

Her iki grup arasında üriner albümin, β2-MG değerleri açısından anlamlı farklılık gözlenmeksizin, pik GFR ve maksimum %GFR’ nin hasta grubunda kontrollerden daha düşük bulunması, RFR testinin duyarlılığının oldukça yüksek olduğunu düşündürmektedir.