Özet

Amaç: Hashimato tiroiditi, organa özgü otoimmun bir hastalık olup çocuk ve ergenlerde endemik iyot eksikliğinin bulunmadığı bölgelerde guatr ve kazanılmış hipotiroidinin en sık nedenidir. Bu çalışmada çocuk ve ergenlerde Hashimato tiroiditinin epidemiyolojik, klinik ve laboratuvar özellikleri ve en sık eşlik eden otoimmun hastalıkları irdelemek amaçlandı.

Yöntem: Tiroid otoantikorları (tiroid peroksidaz ve tiroglobulin antikorları) pozitif olan 5-18 yaş arası 108 olgunun tirotropin, serbest tiroksin, doku transglutaminaz Ig A antikoru (dTG-igA) ve tiroid ultrasonografi bulguları retrospektif olarak incelendi. Tiroid fonksiyon durumuna göre gruplandırılan olgular karşılaştırıldı.

Bulgular: Bu çalışmada olguların %68’i ergen ve kadın/erkek oranı 80/28 idi. En yaygın başvuru şıkayeti guatr idi. Tanı anında vakaların %44,4’ünde ötiroidizm, %35’inde subklinik hipotiroidizm, %16,6’sında aşıkar hipotiroidizm ve yaklaşık %3,7’sinde hipertiroidizm saptandı. Olguların 58’inde (%53,7) tiroid ultrasonografi (US) ile guatr tespit edildi. Takip sırasında, ötiroidisi olan 8 hastada subklinik hipotiroidi ve subklinik hipotiroidisi olan 6 hastada aşıkar hipotiroidi gelişti. Hipertiroidili tüm hastalar takipte ötiroid hale geldi. Olguların %43,5’i (n=47) levotiroksin tedavisi alıyordu. Hashimato tiroiditli 2 hastada çölyak hastalığı, 1 hastada tip 1 diabetes mellitus eşlik ediyordu.

Sonuç: Çocukluk ve ergenlik döneminde Hashimato tiroiditi prevelansı yaşla birlikte artarken, tiroid fonksiyonları zamanla bozulma eğilimindedir. Bu nedenle bu hastalarda yakın takip ve uygun tedavi önemlidir. Hashimato tiroiditli çocuk ve ergenlerde çölyak hastalığı prevalansı sağlıklı çocuklara göre daha yüksek saptanmakla birlikte Hashimato tiroiditine eşlik eden otoimmün hastalıkların gerçek prevalansının belirlenmesi, daha geniş katılımlı çalışmalar ile mümkün olabilecektir.