Özet

AMAÇ

Başağrısı pediyatrik nöroloji polikliniklerinden en sık konsültasyon istenme nedenlerinin başında gelmektedir. Bu çalışmada başağrısı yakınması ile gelen bir grup hasta değerlendirilerek çocukluk yaş grubunda başağrılarının etiyolojik nedenlerinin araştırılması ve ICHD-II,2004 tanı ölçütlerine göre sınıflandırılması amaçlanmıştır.

YÖNTEMLER

Başağrısı olan 80 hastanın klinik ve laboratuvar bulguları retrospektif olarak değerlendirilmiştir.

BULGULAR

Çalışmaya alınan hastaların 36’ı (%45) erkek, 44’ü (%55) kız olup yaş ortalamaları 10,38±2.57 (5-15) yaş idi. Seksen hastadan 28’inde (%35) migren, 21’inde (%26.2) gerilim tipi başağrısı, 19’unda (%23.8) sinüzit, 3’ünde (%3.7) primer saplanıcı başağrısı saptandı. Migren ve gerilim tipi başağrısı kızlarda daha sık görülmekte idi. Yaklaşık olguların yarısında (n: 36; %45) psikiyatrik bir patoloji tespit edildi. En sık eşlik eden psikiyatrik bulgu anksiyete (%30) idi.

SONUÇ

Sonuç olarak, kronik başağrısı olan çocuklarda iyi bir anamnez ve fiziksel- nörolojik muayenenin ardından gerekli olgularda nörofizyolojik ve nöroradyolojik yöntemlere başvurulması gerekir. Bu bulguların eşliğinde kronik başağrıları primer ve sekonder olarak sınıflandırılmalı, pimer başağrısı olan çocuklara eşlik edebilecek komorbid hastalıklar açısından psikiyatrik değerlendirme önerilmelidir.