Özet

Antibiyotikler çocuklarda en sık reçete edilen ilaçlardır ve buna bağlı antibiyotik ilişkili ishal (Aİİ) sık olarak gözlenmektedir. Antibiyotik tedavisi gastrointestinal sistem florasında kolonizasyon direncini bozarak, çoğunlukla ishal olmak üzere farklı semptomlara neden olmaktadır. Özellikle, penisilin, sefalosporin, klindamisin gibi anaerobik etkinliği olan antibiyotikler, sıklıkla ishale neden olmaktadır. Semptomlar hafif, kendi kendini sınırlayan ishalden, özellikle Clostiridium difficile ilişkili ishal gibi ağır klinik bulgulara kadar değişmektedir. Antibiyotik ilişkili ishal antibiyotik tedavi uyumsuzluğunun önemli bir nedendir. Probiyotikler, antibiyotik tedavisi esnasında veya sonrasında, immun regulatuvar ve antibakteriyel etki ile intestinal sistemdeki mikrobiyal dengeyi iyileştirerek, intestinal mikroekolojiyi düzeltir ve devamını sağlar. Probiyotik çalışmalarına artan bir ilgi vardır ve Aİİ’in önlenmesinde ve tedavisinde probiyotiklerin etkinliği ile ilgili kanıtlar giderek artmaktadır. Çalışmaların kalitesi, probiyotik cinsi, dozu ve süresindeki heterojeniteye rağmen, elde edilen kanıtlar Aİİ önlenmesinde probiyotiklerin koruyucu etkili olduğunu desteklemektedir. Bununla birlikte, hangi probiyotiğin, hangi antibiyotik kullanımında ve hangi hastada daha etkili olduğunu saptamak için daha fazla klinik çalışmaya ihtiyaç vardır. Çocuklarda C. difficile enfeksiyonun önlenmesinde probiyotiklerin etkinliği ile ilgili veriler sınırlıdır. Probiyotiklerin C. difficile enfeksiyonun tedavisindeki yeriyle ilişkili erişkinlerde sınırlı veri varken çocuklarda bu konuyla ilgili yeterli çalışma bulunmamaktadır.